Ostatnimi czasy bardzo modnym warzywem stał się jarmuż. Występuje jako składnik wielu diet, często używany do przyrządzania różnych koktajli. Jarmuż pomimo tego, ze obecnie przechodzi swój czas świetności, to tak naprawdę był już bardzo dobrze znany naszym dziadkom, pradziadkom, a nawet i jeszcze wiele lat wcześniej.
Jak każdy produkt spożywczy, także i jarmuż posiada swoje dobre jak i złe strony. Możemy zadać pytanie: jarmuż czy jest zdrowy czy nie do końca.
Zacznijmy może o dobrych jego właściwościach. Przede wszystkim zawiera bardzo dużą ilość witaminy K, która odpowiada za prawidłowy przebieg procesów krzepnięcia krwi, a także zapobiega krwawieniom wewnętrznym. Idealny dla osób z problemami krzepliwości krwi i gojenia się ran. Kolejną jego zaletą jest ogromna ilość wapnia, bo aż o 30 mg na 100 g jarmużu więcej, niż zawiera szklanka mleka. Poza tym również zawiera sporo żelaza, w związku z czym jest polecany osobom, którym w codziennej diecie brakuje produktów pochodzenia zwierzęcego, czyli weganom. Jarmuż wykazuje także działania przeciwzapalne i przeciwgrzybicze. Pomaga między innymi w zapaleniu stawów. Dobry dla serca, pomaga obniżyć poziom złego cholesterolu. Jarmuż powinien królować w naszym menu głównie w okresie jesienno – zimowym, ze względu na dużą ilość witaminy C. Jest pełen przeciwutleniaczy, które chronią przed rakiem, zapobiega również chorobom oczu, ogranicza ryzyko wystąpienia otyłości.
Jeśli chodzi o wady jarmużu, to ze względu na to, iż jest z rodziny kapustnych, nie powinny go spożywać osoby z niedoczynnością tarczycy, ponieważ zawiera substancje, które zaburzają wchłanianie się jodu. Także osoby, które chorują na kamicę nerkową powinny trzymać się od niego z daleka, gdyż zawiera on szczawiany – związki, które wpływają na powstawanie złogów (tzw. „kamieni”) szczawianowo -wapniowych.